ο Αστικό Δίκαιο ρυθμίζει τις έννομες σχέσεις μεταξύ προσώπων. Ως ένομμες (ή νομικές) σχέσεις χαρακτηρίζουμε εκείνες τις κοινωνικές ή βιοτικές σχέσεις μεταξύ προσώπων που ενδιαφέρουν το δίκαιο. Έτσι η φιλία μεταξύ δύο προσώπων γενικά είναι κοινωνική σχέση αλλά δεν ενδιαφέρει το δίκαιο. Ένα σύνολο από κανόνες δικαίου που ρυθμίζει έννομες σχέσεις και καταστάσεις ορισμένης κατηγορίας ονομάζεται θεσμός (ο γάμος, η οικογένεια κτλ). Η έννομη σχέση γεννά δικαιώματα και υποχρεώσεις και μπορεί να συναφθεί μεταξύ προσώπων που κάποιο είναι φορέας δημόσιας εξουσίας (σχέση Δημοσίου δικαίου) ή όχι (σχέση Ιδιωτικού δικαίου).
Το πρόσωπο που ευνοείται από μία έννομη σχέση ονομάζεται δικαιούχος και η ευνοϊκή αυτή θέση συνιστά το δικαίωμα. Η ύπαρξη του δικαιώματος συνδεύεται και από αντιστοιχή υποχρέωση που προσδιορίζεται από το κανόνα. Η υποχρέωση αποτελεί τη δέσμευση του προσώπου, που επιβάλλεται από τον Νόμο, εξαιτίας του συγκεκριμένου δικαιώματος που έχει το πρόσωπο αυτό.
Τα δικαιώματα εφόσον αποβλέπουν στην ικανοποίηση οικονομικών (περιουσιακών) αξιών ονομάζονται περιουσιακά (εμπράγματα, ενοχικά, κληρονομικά κτλ). Η κτήση δικαιώματος από κάποιο πρόσωπο είναι η σύνδεση του συγκεκριμένου δικαιώματος με το συγκεκριμένο πρόσωπο. Η κτήση μπορεί να μην εξαρτάται από αλλό πρόσωπο (πρωτότυπη, όπως η χρησικτησία) ή όχι (παράγωγη, όπως δωρεά εν ζωή). Η απώλεια του δικαιώματος μπορεί να επέλθει με τη θέληση του δικαιούχου (απαλλοτρίωση ή διάθεση ή εκποιηση δικαιώματος) ή όχι (λόγω θανάτου του υποκειμένου ή ολικής καταστροφής του αντικειμένου ή κατάργηση του παλιού και δημιουργία νέου δικαιώματος κτλ)
Η διαμόρφωση μιας έννομης σχέσης γίνεται μέσα από τη δικαιοπραξία (η δήλωση της βούλησης που κατευθύνεται ευσυνειδητά στην παραγωγή έννομης συνέπειας)