ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΤΟΥ 2007

Οι πρώτες εγκεκριμένες τεχνικές προδιαγραφές ισχύσαν με απόφαση του Ο.Κ.Χ.Ε. ΤΟ 1995 (αρ. 71154/4228/1995 - ΦΕΚ Β, 639 19/07/1995,[εδώ]) και περιελάμαβαν έξι κεφάλαια τα οποία αναφέρονταν στο σύστημα αναφοράς, τη ακριβεια τοπογραφικών δικτύων, τα φωτογραμμετρικα υπόβαθρα, τις κτηματογραφήσεις αστικών-αγροτικών και λοιπών περιοχών, τις διοικητικές-διαδικαστικές ενέργειες και τη μεταφορά των ψηφιακών δεδομένων. Σύμφωνα με αυτές τις προδιαγραφές ολοκληρώνται οι πρώτες κτηματογραφήσεις που ξεκινούν την περίοδο 1995-2000.

Στις προδιαγραφές αυτές στο κεφάλαιο με τίτλο "Κτηματογραφήσεις αστικών, αγροτικών και λοιπών περιοχών" στο άρθρο 1 αποσαφηνίζεται ότι "...τα ψηφιακά διαγράμματα συντάσσονται με ακρίβεια που αντιστοιχεί σε κλίμακα 1:1000 για αστικές και περιαστικές περιοχές, 1:5000 για αγροτικές περιοχές και 1:10000 ή 1:20000 για τις υπόλοιπες περιοχές που χαρακτηρίζονται από την υπάρχουσα νομοθεσία ως δάση, δασικές εκτάσεις, χορτολοβαδικές, άγονες, υδάτινες και γενικά για κάθε περιοχή που δεν περιλαμβάνεται στις αστικές και αγροτικές περιοχές." Η διατύπωση αυτή εμφανίζει τον πρώτο περιορισμό στις προσδοκούμενες ακρίβειες των κτηματολογικών διαγραμμάτων.

Έτσι για τις αστικές-περιαστικές περιοχές όλες οι μέθοδοι τοπογράφησης που θα χρησιμοποιηθούν θα αποδίδουν μέγιστη ακρίβεια αντίστοιχη της 1:1000 κλίμακας αποτύπωσης δηλαδή δύο σημεία που απέχουν στην πραγματικότητα μεταξύ τους 1 μέτρο στο χάρτη θα απέχουν 1 χιλιοστό του μέτρου (1m —› 1mm). Γίνεται αντιληπτό ότι σε έναν εκτυπωμένο κτηματολογικό χάρτη για μια εντός σχεδίου περιοχή, στοιχεία ιδιοκτησιών που οι αποστάσεις είναι μικρότερες του 1 μέτρου θα είναι δύσκολα μετρήσιμες.

Βέβαια στην εποχή των ψηφιακών μέσων και του zoom θα μπορούσε κάποιος να πεί ότι αυτά δεν είναι εφαρμόσιμα. Όμως η κλίμακα εκτύπωση ή καλύτερα η ακρίβεια που χρησιμοποιείται για απoτυπώσεις μια συγκεκριμένης κλίμακας καθορίζει τα τεχνικά μέσα και τις μεθοδολογίες. Έτσι ακόμα και αν πότε δεν εκτυπωθούν τα κτηματογραφικά διαγράμματα, η ψηφιακή τους απόδοση δε μπορεί να έχει ακρίβεια καλύτερη από αυτή που αντιστοιχεί στις εργασίες για δημιουργία χαρτών με κλίμακα 1:1000 για τις αστικές περιόχες ή 1:5000 για τις αγροτικές (1m —› 0.25mm). Αυτό με τη σειρά του μεταφέρεται όχι μόνο στις εργασίες πεδίου αλλά και σε εκείνες που γίνονται στο γραφείο και αφορούν την μετατροπή και τη συναρμογή ολοκληρων διοικητικών πράξεων στο σύστημα που συντάσσεται το κτηματολογικό διάγραμμα.

Οι πιο πάνω περιορισμοί καθορίζουν και τα κριτήρια των τοπογραφικών και φωτογραμμετρικών τεχνικών προδιαγραφές καθώς και των ελέγχων που η επίβλεψη του έργου της κτηματογράφησης θα πραγματοποίησει προκειμένου να διασφαλιστεί η σύνταξη κτηματολογικών διαγραμμάτων "... με ανεκτή για τις ανάγκες του Κτηματολογίου γεωμετρική ακρίβεια..."(Τ.Π. 1995- κεφ. Κτηματογραφήσεις αστικών περιοχών, αρ. 8, παρ. 2).

Η γεωμετρική ακρίβεια του Κτηματολογίου που συντάσσεται κυρίως με τη φωτογραμμετρική μέθοδο αντί των επίγειων αποτυπώσεων, καθορίζεται από το αν η περιοχή θεωρείται αστική ή αγροτική. Το Φεβρουάριο του 2005 μια επιτροπή του Τ.Ε.Ε., προκειμένου να εκτιμήσει τη δεκαετή λειτουργία των προγραμμάτων κτηματογράφησης συνέταξε ένα κείμενο με τίτλο "Άξονες στρατηγικού σχεδιασμού και επιχειρησιακού σχεδίου ολοκλήρωσης του Εθνικού Κτηματολογίου" που απευθύνεται στον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ [εδώ]. Μεταξύ άλλων ασχολείται και με την αξιολόγηση της ακρίβειας των γεωμετρικών στοιχείων των πρώτων Κτηματογραφήσεων. Στο συνημμένο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι της πιο πάνω εργασίας με τίτλο "Ακρίβειες και Έννομα αποτελέσματα Κτηματογράφησης" [εδώ] διατυπώνεται και ένας ακόμη λόγος ανάγκης θεσμοθέτησης κριτηρίων γεωμετρικής ανοχή για τα κτηματολογικά διαγράμμα πέραν των περιορισμών των Τ.Π. του 1995: "Η ανάλυση και η ποσοτικοποίηση συσσωρευμένου συνολικού σφάλματος κατά περίπτωση, έχουν εν προκειμένω μόνο θεωρητική αξία, επειδή το όποιο αποτέλεσμα της ανάλυσης, δεν θα μπορούσε να καταλήξει σε ποσοτικοποίηση του σφάλματος για κάθε γεωτεμάχιο ξεχωριστά με βάση “ποιοτικά” στοιχεία της κτηματογράφησης λόγω των πολλών παραμέτρων σφάλματος που επενεργούν κατά σύνθετο τρόπο και με διαφορετικό βάρος κάθε φορά.". (Πράρτημα Ι, κεφ.2, παρ.1)

Στο ίδιο κείμενο εισάγεται ο όρος Γεωμετρική Συμβατότητα Γεωτεμαχίου προς αντικατάσταση των μεχρι τότε χρησιμοποιούμενων έννοιών όπως ανοχή, αποδεκτό σφάλμα γεωμετρικών στοιχείων κτλ. Το κείμενο περιγράφει τα τρία στοιχεία που πρέπει να ικανοποιούνται για να πιστοποιείται η γεωμετρική συμβατότητα του γεωτεμαχίου και είναι η Σχετική Θέση, το Σχήμα και το Εμβαδό. Μόνο εφόσον ικανοποιούνται και τα τρία κριτήρια τότε το γεωτεμάχιο είναι γεωμετρικά συμβατό και η καταχώρηση της πράξης στο Κτηματολογικό Γραφείο μπορεί να προχωρήσει. Αυτά τα τρία κριτήρια υιοθετεί και ο νόμος 3481/2006 με την προσθήκη του άρθρου 13α.

Η ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΤΟΥ 2007

Το έτος 2007 με νέα απόφαση του Ο.Κ.Χ.Ε. με αριθμό 425/09.01 και θέμα την "Έγκριση Τεχνικών Προδιαγραφών των μελετών κτηματογράφησης για τη δημιουργία Εθνικού Κτηματολογίου" (ΦΕΚ Β 1443/2007,[εδώ]) διαμορφώνεται η δομή των τεχνικών προδιαγραφών κτηματογράφησης με τα δώδεκα κεφάλαια και η οποία ισχύει και σήμερα παρά τις όποιες τροποποιήσεις, αναθεωρήσεις ή επανεγκρίσεις έχουν συμβεί από τότε (αναθεώρηση 2008, αναθεώρηση 2011, αντικατάσταση-αναθεώρηση 2012, έγκριση 2013).
Η δομή των τεχνικών προδιαγραφών φαίνεται στον ακόλουθο πίνακα:

Στα κεφάλαια 2 και 3 των Τ.Π. περιγράφονται τα δεδομένα που παραλαμβάνει από την επιβλέπουσα εταιρεία των κτηματογραφήσεων Κτηματόλογιο ΑΕ (από τον Ιούλιο του 2013 Ε.Κ.Χ.Α. Α.Ε.) καθώς και τη προετοιμάσια της αναδόχου εταιρείας για την έναρξη της υποβολής των δηλώσεων ιδιοκτησίας. Σημαντικό υλικό που χορηγείται και πάνω σ' αυτό θα δομηθούν τα κτηματογραφικά διαγράμματα μετά την ολοκλήρωση της κτηματογράφησης είναι οι ορθοφωτογραφίες μεγάλης (LSO) και πολύ μεγάλης κλίμακας (VLSO). Οι πρώτες καλύπτουν όλη τη χώρα και έχουν μέγιστη χωρική ανάλυση 0,50m. Οι δεύτερες με χωρική ανάλση 0,20m αποδίδουν μόνο αστικές περιοχές. Είναι εμφανές πως οι ακρίβειες που προβλέπουν οι Τ.Π. του 2007 είναι βελτιωμένες σε σχέση με εκείνες του 1995.

Η δεύτερη σημαντική αλλαγή των Τ.Π. στο θέμα της ακρίβειας των γεωμετρικών στοιχείων των παραγόμενων κτηματολογικών διαγραμμάτων εντοπίζεται στο κεφάλαιο 7 και συγκεκριμένα στην παράγραφο 3.6 με τίτλο "Γεωμετρική Συμβατότητα Γεωτεμαχίων". Βάσει των προδιαγρφών η ανάδοχος εταιρεία οφείλει να ελέγχει τα γεωτεμάχια που σχηματίζοντα στο στάδιο της κτηματογράφησης αν είναι γεωμετρικά συμβατά, ως προς τη σχετική θέση, το σχήμα και το εμβαδό. Στις Τ.Π. του 2007 ορίζεται επίσης η μεθοδολογία και οι τιμές των κριτηρίων ελέγχου γεωμετρικής συμβατότητας, οι οποίες πλέον ισχύουν για τις νέες κτηματογραφήσεις (μετά το 2007) και οι οποίες αναμένεται να ισχύσουν και στο λειτουργούν κτηματολόγιο.